تفاوت PDH و SDH چیست ؟

مولتی پلکسی تقسیم پلسیوریتمیک (PDH) و سلسله مراتب دیجیتال سنکرون (SDH) دو فناوری متداول برای مالتی پلکس کردن و انتقال سیگنال های دیجیتال در شبکه های مخابراتی هستند. هر دو PDH و SDH دارای مزایا و معایب خاص خود هستند و بسته به نیازهای خاص شبکه در سناریوهای مختلف استفاده می شوند. در این مقاله، نگاهی دقیقتر به PDH و SDH خواهیم داشت و تفاوتها و شباهتهای آنها را با هم مقایسه میکنیم.
PDH:
PDH که به عنوان سلسله مراتب دیجیتال Plesiochronous نیز شناخته می شود، یک فناوری است که برای چندین دهه مورد استفاده قرار گرفته است. این بر اساس یک ساعت پلزیوکرونوس است، به این معنی که نرخ ساعت تجهیزات مختلف در شبکه می تواند کمی متفاوت باشد.
این امکان استفاده از تجهیزات سادهتر و ارزانتر را فراهم میکند، اما همچنین به این معنی است که محدودیتی در تعداد کانالهایی که میتوانند با هم مالتی پلکس شوند وجود دارد. سیستم های PDH از تکنیکی به نام bit interleaving برای مالتیپلکس کردن چندین کانال با سرعت پایین به یک کانال با سرعت بالاتر استفاده می کنند. استانداردهای PDH چندین سطح از مالتی پلکس را تعریف می کنند، مانند 2 مگابیت در ثانیه (E1)، 8 مگابیت در ثانیه (E3) و 34 مگابیت در ثانیه (E4).
SDH:
از سوی دیگر، SDH یک فناوری جدیدتر است که برای رفع برخی از محدودیتهای PDH توسعه یافته است. SDH مبتنی بر یک ساعت همزمان است، به این معنی که تمام تجهیزات موجود در شبکه به یک ساعت قفل می شوند. این اجازه می دهد تا کانال های بیشتری با هم مالتی پلکس شوند و منجر به استفاده کارآمدتر از پهنای باند می شود. سیستم های SDH از تکنیکی به نام بایت بایت استفاده می کنند تا چندین کانال با سرعت پایین تر را به یک کانال با سرعت بالاتر مالتیپلکس کنند. SDH سطوحی مانند 155.52 مگابیت در ثانیه (STM-1)، 622.08 مگابیت در ثانیه (STM-4) و 2.5 گیگابیت در ثانیه (STM-) را تعریف می کند.
PDH Level
تفاوت بین PDH و SDH:
یکی از تفاوت های اصلی بین PDH و SDH این است که PDH ظرفیت کمتر و انعطاف پذیری کمتری نسبت به SDH دارد. PDH معمولاً برای شبکههای کوچکتر با پهنای باند کمتر مورد استفاده قرار میگیرد، در حالی که SDH برای شبکههای بزرگتر با نیازهای پهنای باند بالاتر طراحی شده است. با این حال، تجهیزات PDH اغلب ارزان تر و ساده تر از تجهیزات SDH هستند، که برای برخی از شبکه ها توجه مهمی است. PDH حداکثر ظرفیت 8 کانال (E3) دارد، در حالی که SDH حداکثر ظرفیت 810 کانال (STM-64) را دارد.
یکی دیگر از تفاوت های کلیدی بین PDH و SDH این است که SDH به گونه ای طراحی شده است که انعطاف پذیرتر و مقاوم تر از PDH باشد. SDH از تکنیکی به نام افزونگی برای محافظت در برابر خرابی شبکه استفاده می کند، در حالی که PDH این قابلیت را ندارد. علاوه بر این، SDH قابلیت های مدیریت شبکه و نظارت پیشرفته تری را نسبت به PDH ارائه می دهد. PDH هیچ مکانیزم داخلی برای بازیابی از خرابی های شبکه ندارد، در حالی که SDH دارای مکانیزم داخلی به نام “محافظت مسیر” است که امکان بازیابی خرابی های شبکه را در چند میلی ثانیه فراهم می کند.