تفاوت بین سوئیچ و روتر

روتر چه تفاوتی با سوئیچ شبکه دارد؟

دستگاه های شبکه نقش مهمی در ایجاد یک شبکه قوی و امکان جریان یکپارچه ارتباط از یک طرف به انتهای دیگر یا چندین سر دارند. دستگاه های شبکه مختلفی مانند هاب ها، سوئیچ ها و روترها برای این منظور استفاده می شوند. آنها به عنوان یک پل شبکه با پورت های متعدد نامیده می شوند که از آدرس های کنترل دسترسی رسانه (MAC) برای دریافت و ارسال داده ها به دستگاه های مقصد استفاده می کنند. همه این سه دستگاه عملکرد متفاوتی دارند، حتی اگر در یک دستگاه واحد ترکیب شوند. بنابراین، مهم است که بدانید بسته به نیاز خود کدام دستگاه را باید انتخاب کنید. این مقاله به جزئیات بیشتر در مورد سوئیچ های شبکه، روترها و ویژگی ها می پردازد.

سوئیچ چیست؟

سوئیچ هوشمندتر از هاب است. مشابه هاب، یک نقطه اتصال برای تمام دستگاه های موجود در شبکه است. با این حال، در انتقال یک بسته داده در سراسر شبکه کارآمدتر است. آدرس های MAC کامپیوترهای متصل به آن را در قالب جدولی ثبت می کند. هنگامی که بسته داده می رسد، آدرس مقصد را می خواند و بسته را به دستگاه مربوطه ارسال می کند تا آن را به همه دستگاه های متصل ارسال کند. اگر آدرس مقصد در دسترس نباشد، سوئیچ بسته داده را به تمام دستگاه‌های سراسر شبکه ارسال می‌کند.

روتر چیست؟

این هوشمندترین  از سوئیچ شبکه است. این برای درک، دستکاری و هدایت بسته های داده بر اساس آدرس IP آنها طراحی شده است. این یک شبکه محلی (LAN) و شبکه گسترده (WAN) را به هم متصل می کند و دارای یک جدول مسیریابی است که به صورت پویا به روز می شود که بر اساس آن تصمیم گیری در مورد مسیریابی بسته های داده می شود. روتر می تواند مقصد بسته داده دریافتی را با آدرس IP خود شناسایی کرده و حتی اگر آدرس در شبکه دیگری باشد، آن را به مقصد ارسال کند.

 مقایسه سوئیچ شبکه در مقابل روتر

هنگام مقایسه سوئیچ اترنت با روتر، سوئیچ در لایه Data Link (لایه 2) و روتر در لایه شبکه (لایه 3) کار می کند.
یک روتر می تواند هم LAN و هم WAN را به هم متصل کند و داده ها را به دیگر شبکه های متصل منتقل کند. یک سوئیچ می تواند چندین دستگاه را در یک شبکه محلی متصل کند.
یک سوئیچ اترنت داده ها را بر اساس آدرس MAC منتقل می کند، با این حال، یک روتر بسته های داده را بر اساس آدرس IP در بین شبکه ها هدایت می کند.
از آنجایی که شبکه های مجازی در حال افزایش هستند، تقاضا برای سوئیچ ها و روترها افزایش یافته است. هر دوی این دستگاه ها برای VLAN یا شبکه های LAN مجازی مفید هستند.
سوئیچ ها یک LAN را به چندین شبکه مجازی مجازی تقسیم می کنند. این باعث می شود دستگاه های لایه 2 بدون هیچ گونه اجزای خارجی ارتباط برقرار کنند. با این حال، اگر دستگاهی در لایه 2 بخواهد به یکی در لایه 3 متصل شود، از روترها استفاده می شود.
روترها ارتباط بین VLAN را تسهیل می کنند، در حالی که سوئیچ ها امکان ارتباط بین دستگاهی را در همان VLAN فراهم می کنند.
فراتر از سوئیچ ها و روترهای لایه 2، سوئیچ های لایه 3 نیز توسعه یافته اند و از یک رویکرد یکپارچه برای سوئیچینگ و مسیریابی استفاده می کنند.